هدف حداکثرسازی سود است که اختلاف میان درآمد حاصل از فروش و هزینه کل مواد، ظرفیت و موجودی است. شرکت‌ها ترکیبی از تغییرات ظرفیت و موجودی را برای مدیریت عرضه به کار می‌گیرند.
برای دانلود متن کامل پایان نامه به سایت fotka.ir مراجعه نمایید.
مدیریت ظرفیت
در مدیریت ظرفیت به منظور برآوردن تغییرپذیری قابل پیش‌بینی شرکت‌ها ترکیبی از رویکردهای زیر را به کار می‌گیرند.
انعطاف‌پذیری نیروی کار: در این رویکرد شرکت از ساعات کاری انعطاف‌پذیر برای مدیریت بهتر ظرفیت جهت برآوردن تقاضا استفاده می‌کنند.
استفاده از نیروی کار فصلی : در این رویکرد شرکت از نیروی کار موقتی در طول فصل‌های با تقاضای بالا به منظور افزایش ظرفیت و انطباق با تقاضا استفاده می‌کند.
استفاده از قرارداد جانبی : در این رویکرد شرکت حداکثر تولید را بیرون سپاری می‌کند بگونه‌ای که تولید داخلی یکنواخت مانده و ارزان‌تر انجام می‌شود.
استفاده از تجهیرات دو منظوره- تخصصی و انعطاف‌پذیر: در این رویکرد شرکت از دو دسته تجهیزات تخصصی و انعطاف‌پذیر استفاده می‌کند. تجهیزات تخصصی محصولات باثبات و تجهیزات انعطاف‌پذیر دامنه گسترده از محصولات متنوع را با هزینه بالاتر تولید می‌کنند.
طرحریزی انعطاف‌پذیری محصول در فرایندهای تولیدی: در این رویکرد شرکت خطوط تولیدی انعطاف‌پذیری دارد که نرخ تولید آنها به سادگی تغییر می‌کند.
مدیریت موجودی
در مدیریت موجودی به منظور برآوردن تغییرپذیری قابل پیش‌بینی شرکت‌ها ترکیبی از رویکردهای زیر را به کار می‌گیرند.
استفاده از قطعات مشترک در محصولات مختلف: در این رویکرد شرکت محصولات مختلف را بگونه‌ای طراحی می‌کند که از قطعات مشترک استفاده کنند.
ساخت موجودی محصولات با تقاضای بالا یا قابل پیش‌بینی: زمانی که بیشتر محصولات یک شرکت دارای فصل‌های مشابهی با تقاضای بالا باشند، بهتر است شرکت محصولاتی تولید کند که تقاضای قابل پیش‌بینی تری در فصل‌های آرام دارند. تولید محصولات غیر قطعی باید نزدیک به فصل‌های فروش انجام شود.
مدیریت تقاضا
شرکت‌ها می‌توانند با بهره گرفتن از رویکردهای قیمت گذاری و تخفیف بر تقاضا تاثیر گذارند. تصمیمات کاهش قیمت اغلب توسط خرده فروشان و بدون توجه به کل زنجیره تامین اتخاذ می‌شود. در حالی که برای حداکثرسازی سود این تصمیمات باید به صورت هماهنگ اتخاذ شوند.
چهار عامل بر تصمیم‌گیری پیرامون زمان ارائه تخفیفات تاثیر دارد:
تاثیر تخفیف بر تقاضا
حاشیه سود محصول
هزینه نگهداری موجودی
هزینه تغییر ظرفیت تولید
با ارائه تخفیف تقاضاها افزایش می‌یابند. این افزایش از سه عامل زیر نشات می‌گیرد:
رشد بازار. افزایش در مصرف محصول از سوی مشتریان فعلی یا جدید.
کسب سهم بازار. مشتریان محصول شرکت را با رقیب جایگزین می‌سازند.
خریدهای پیشاپیش. مشتریان خریدهای آتی خود را به زمان حال منتقل می‌کنند.
دو عامل اول تقاضای کلی محصولات شرکت را افزایش می‌دهند در حالی که سومین عامل منجر به جابجایی تقاضاها می‌شود. بهتر است میزان تاثیر سه عامل فوق در افزایش تقاضا باید پیش از تصمیم‌گیری در خصوص زمان تخفیفات تعیین شود.
برنامه‌ریزی ادغامی فرایندی است که بوسیله آن یک شرکت سطوح ایده‌آل ظرفیت، تولید، قرارداد جانبی، موجودی و حتی قیمت گذاری در طول یک افق زمانی را تعیین می‌کند. هدف برنامه‌ریزی ادغامی برآوردن تقاضا و بیشینه‌سازی سود است. در برنامه‌ریزی ادغامی تصمیمات در سطح ادغامی اتخاذ می‌شوند. در حالت سنتی برنامه‌ریزی ادغامی در سطح بنگاه انجام می‌شد و به عنوان بخشی از زنجیره تامین مد نظر قرار نمی‌گرفت. اما برنامه‌ریزی ادغامی یکی از مهمترین مسائل در زنجیره تامین است. این برنامه‌ریزی برای اثربخش بودن به اطلاعاتی از سرتاسر زنجیره تامین نیاز دارد.
۲-۹-۴- برنامه‌ریزی ادغامی با بهره گرفتن از برنامه‌ریزی خطی
همانطور که بیان شد هدف برنامه‌ریزی ادغامی بیشینه سازی سود و برآورد تقاضا است. هر شرکت در تلاش برای برآوردن تقاضا با محدودیت‌های مشخصی چون ظرفیت تجهیزات یا قابلیت تامین کنندگان در تحویل یک قطعه مواجه‌اند. یک ابزار موثر برای بیشینه‌سازی سود در حضور مجموعه‌ای از محدودیت‌ها برنامه‌ریزی خطی است. در این شیوه تابع هدف کمینه سازی هزینه‌های تولید (دستمزد در ساعات عادی و اضافه کاری، استخدام و اخراج، قرارداد جانبی، نگهداری موجودی و کمبود) است. همچنین محدودیت‌هایی چون نیروی کار، استخدام و اخراج، ظرفیت، موازنه موجودی و اضافه کاری نیز در مدل مد نظر قرار می‌گیرد.
خطای پیش‌بینی در برنامه‌ریزی ادغامی
روش برنامه‌ریزی ادغامی بیان شده در این فصل خطاهای پیش‌بینی را منظور نمی‌کند. اما می‌دانیم که خطای پیش‌بینی همواره با خطا همراه است. برای بهبود کیفیت برنامه ادغامی باید خطاهای پیش‌بینی را نیز مد نظر قرار داد. خطای پیش‌بینی با موجودی احتیاطی متناظر است که به صورت موجودی نگهداری شده برای برآورد تقاضاهای بیشتر از پیش‌بینی به کار می‌رود یا ظرفیت احتیاطی که به صورت ظرفیت استفاده شده برای برآوردن تقاضای بیش از پیش‌بینی تعریف می‌شود. شرکت می‌تواند با یکی از شیوه‌های زیر ذخیره ایمنی را برای مواجهه با خطای پیش‌بینی نگهداری کند.
استفاده از اضافه‌کاری به صورت ظرفیت احتیاطی
برخورداری از نیروی کار اضافی به عنوان ظرفیت احتیاطی
استفاده از قرارداد جانبی به عنوان ظرفیت احتیاطی
ساخت و نگهداری ذخیره اضافی به عنوان ذخیره احتیاطی
خرید ظرفیت یا محصول بازار آزاد به عنوان ظرفیت احتیاطی
اقداماتی که یک شرکت انجام می‌دهد بستگی به هزینه نسبی آن دارد.
نقش فناوری اطلاعات در برنامه‌ریزی ادغامی
نتیجه تصویری درباره فناوری اطلاعات
برنامه‌ریزی ادغامی یکی از حوزه‌هایی است که زنجیره تامین بیشترین استفاده را از فناوری اطلاعات می‌کند. یکی از اولین محصولات فناوری اطلاعات ماژول‌های برنامه‌ریزی ادغامی است که اغلب برنامه‌ریزی کارخانه، تولید یا ساخت نامیده می‌شود. برخی ابعادی که فناوری اطلاعات به ارزش برنامه‌ریزی ادغامی می‌افزاید به شرح زیر است: قابلیت حل مسائل بزرگ، قابلیت حل مسائل پیچیده و قابلیت تعامل با سایر سیستم‌هایی چون مدیریت موجودی و منبع یابی.
۲-۹-۵ استراتژی های برنامه ریزی تولید ادغامی برای ارضای تقاضا
در برنامه ریزی تولید ادغامی برای مقابله با تقاضای متغیر که در طول افق برنامه ریزی دارای نوسان میباشد از استراتژی های زیر میتوان بهره برد[۷].
الف) استراتژی تعقیب تقاضا
ب) استراتژی تولید یکنواخت
ج) تثبیت نیروی انسانی ، تغییر اوقات کار
د) متوسل شدن به قرارداد جانبی
ه)تغییر سطح رضایتمندی[۲۴] مشتری
