‌. نهج البلاغه مترجم محمد دشتی‌،انتشارات پرهیزکار قم‌،چاپ اول 1379‌،خطبه 83،ص 141 ↑
‌. کلینی‌،ابی جعفر‌،اصول کافی‌،ج4،پیشین ص 166 ↑
نهیج الفصاحه‌،پیشین‌،ص 155‌،حدیث 766 ↑
‌. نهیج البلاغه‌،پیشین‌،حکمت 87‌،ص 643 ↑
‌. کلینی‌،لبی جعفر‌،اصول کافی‌،ج4‌،پیشین ص174 ↑
‌. کمپانی‌،فضل الله‌،ممنتخب الغرر‌،انتشارات مفید چاپ سوم‌،1378،ص 46 ↑
‌. فثال نیشابوری‌،ابوجعفر محمد بن حسن‌،روضه الواعظین و بصیره المتعظین‌،ترجمه دکتر محمودی مهدوی دامغانی‌،چاپ اول‌،تهران 1366‌،ص 67 ↑
‌. نهیج البلاغه پیشین‌،ناممه 31ص 67 ↑
‌. صحیفه کامله سجادیه‌،شرح و ترجمه میرزا ابوالحسن شعرانی‌،انتشارات اسلامیه‌،چاپ هفتم 1357‌،ص 107 ↑
‌. نهج الفصاحه فپیشین فحدیث‌،1210،ص 234 ↑
‌. حر عاملی‌،محمد بن حسن‌،یاقوت احمر‌،ترجمه محمد باقر ساعدی‌،چاپ اول‌،1376‌،ص 251 ↑
. مجلسی‌،محمد باقر‌،حلیه المتقین‌، مؤسسه انتشارات قائم تهران‌، بی تا‌،ص 509 ↑
‌. کلینی‌،ابی جعفر‌،اصول کافی‌،ج4‌،پیشین‌،ص 167 ↑
‌. ری شهری‌،محمد مهدی‌،منازل الحکمه‌،ترجمه حمید رضا شیخی‌،جلد دوم‌،بی تا فص 645 ↑
‌. نهیج الفصاحه‌،پیشین ص 243‌،حدیث 1210 ↑
‌. انصاری‌،اسماعیل‌،اسرار آل محمد (ص) نشر الهادی‌،چاپ چهارم‌،1378‌،ص 673 ↑
‌. ر. ک به نفسیر نمونه فج10‌،ص 100، ناصر مکارم شیرازی و همکاران‌،ناشر دارالکتب الاسلامیه تهران‌،1379 ↑
‌. مرتضوی لنگرودی‌،سید محمد مهدی‌،داستان پشیمان شدگان انتشارات علامه قم‌،بی تا‌،صص 136تا 139 بالخیص ↑
‌. مکارم شیرازی‌،ناصر‌،تفسیر نمونهه ج اول‌،ناشر دارلکتب الاسلامیه‌،1365 ص 225 با تلخیص ↑
‌. و الذین اذا فعلو فاحشه الخ‌.. و کسانی که هر گاه کار زشتی مرتکب شوند و یا ظلمی‌بخود کنند خدا را به یاد آورند و استغفار کنند که جز خدا هیچ کس نمی‌تواند را بیامرزد (پس آنان ) اصرار بر کار زشت نکنند در حالی که زشتی گاه را می‌دانند‌. ↑
‌. طباطبایی سید محمد حسین (علامه )تفسیر المیزان ج 7‌،موسسه دارالعلم قم فبی تا‌،ص 39 ↑
‌. قمی‌،حاج شیخ عباس‌،منازل الاخره‌،موسسه انتشارات ائمه (ع) چاپ اول 1379‌،صص 124 تا 127 با تلخیص ↑
‌. ملکی تبریزی میرزا جواد رساله لقاء الله‌،ترجممه‌،سید احمد فهری‌،انتشارات فیض کاشامی‌چاپ دهم‌،6 -1375 ص 74 ↑
. کارگر‌،رحیم‌،بازگشت از بیراهه فنثر واریان‌،چاپ دوم 1378‌، ص 48 ↑
– قاضی عضد الدین ایجی‌، شرح المقاصد‌،ج 5‌، ص 166. ↑
– القواعد الفقیهه، جلد7‌، ص 295 ↑
– مستمسک عروه الوثقی‌، جلد4، ص 4‌. ↑
– التنقیح‌، جلد 7‌، ص 8 و 9‌. ↑
– حسینی‌، سید علی‌، آیا وجوب توبه ارشای است یا مولوی‌. مجلات عقیدتی‌، فرهنگی‌، اجتماعی‌، فرهنگ جهاد‌، پاییز و زمستان 1382. شماره 33 و 34، ص 3‌. ↑
تصویر درباره جامعه شناسی و علوم اجتماعی
– منبع پیشین‌. ص 3‌. ↑
– القواعد الفقیهه‌. ج 7‌. ص 294. ↑
– حسینی‌، سید علی‌، منبع پیشین‌. ص 4‌. ↑
– سید محمد حسن مرعشی شوشتری‌،تقدیرات درس دوره دکتری حقوق جزا مدرسه عالی شهید مطهری‌،ص 3‌. ↑
– منبع پیشین‌.ص 3‌. ↑
– منبع پیشین‌، ص4‌. – چهل حدیث‌، 277‌. ↑
– منبع پیشین‌. ↑
– چهل حدیث‌، ص 279‌. ↑
– چهل حدیث‌، ص 277. ↑
– منبع پیشین‌. ↑
– منبع پیشن‌،274. ↑
– امام خمینی‌، منبع پیشین‌، ص 417416‌. و آیت ا لله خویی‌، مبانی تکلمه المنهاج‌، ج 1‌، ص 186185 ↑
– امام خمینی‌، منبع پیشین‌، ص 416، مسأله 16‌. ↑
– آیت الله خویی‌، منبع پیشین‌، ص 186‌. ↑
– کلینی‌، کتاب الحدود، ص 250، شیخ طوسی‌، تهذیب الاحکام ج 10، ص 122، ج 107، شیخ حر عاملی‌، منبع پیشین‌، باب 16،از مقدمات حدود،ص 328،ح 3‌. ↑
– کلینی منبع پیشین‌،ص 220، ح 8‌،شیخ حر عاملی‌، منبع پیشین‌، ص 227‌، ح 1‌. ↑
– کلینی، منبع پیشین ص 188‌، ح 3‌، شیخ حر عاملی‌،منبع پیشن، ص 227، ح 2‌. ↑
– عوده‌، عبدالقادر،التشریع الجنایی الاسلا می‌، ج 1‌، ص 353. ↑
– ابن قدامه‌،مقدسی، منبع پیشین‌، ص 314. ↑
– ابن قدامه مقدسی‌،منبع پیشین‌.ص 316‌. ↑
– عبدالقادر عوده‌، منبع پیشین‌، ص 353. ↑
– ابن قدامه مقدسی‌، منبع پیشین‌، ص 316. ↑
– کلینی‌، اصول کافی،ج 2‌، ص 425، از قول امام باقر (ع) آمده است‌،میزان الحکم، ج 1، ص 540، روایت 2116‌. ↑
– شمس الدین ابی الفرج عبدالرحمن بن ابی عمر محمدبن احمد ابن قدامه، شرح کبیره‌، ج 10،ص 314. ↑
– علامه محمدباقر مجلسی،بحار الانوار، ج 77، ص 159.سنن بیهقی،ج 8،ص 226و227،مسند احمدبن حنبل،ج 5،ص 92و95،سنن ابن ماجه،ج 2،حدود،باب9،ح 2004. ↑
– عبذالقادر عوده‌،منبع پیشین، جلد1، ص 354. ↑
– ابن قدامه مقدسی‌، منبع پیشین‌، ج 10، ص 316‌. ↑
– سوره نور‌،آیه 2 ↑
– عبدالقادر عوده‌،منبع پیشین،ج 1‌،ص 354،عبدالرحمن الجزیری‌،الفقه علی المذاهب الاربعه‌.ج 5، ص 207206،و ص 243238،احمد فتحی بهنیسی، نظریات فی الفقه الاسلامی‌ص 7549. ↑
– عوده،عبدالقا در،التشریع الجنایی الاسلامی‌مقارنا بالقانون الوضعی، ج 1،چاپ سوم‌، بیروت‌، دار احیا التراث العربی،1405هجری قمری‌. ↑
– فاضل مقداد، جمال الدین مقداد بن عبدالله، کنز العرفان فی فقه القرآن‌، ج2‌، چاپ اول،تهران،مکتب المرتضویه لاحیا آثار الجعفریه‌،1372. ↑
– محقق حلی، ابوالقاسم‌،شریع السلام،ج4،چاپ اول‌، نجف، مطبعه الاداب،1408 ه.ق. ↑
– مقدس اردبیلی‌، مجمع الفائده و البرهان‌، ج 13، چاپ دوم‌، قم‌، مؤسسه نشر اسلامی‌،1416. ↑
– منتظری‌، حسینعلی، کتاب الحدود‌، چاپ اول، قم‌، دارالکفر، بی تا‌. ↑
– موسوی بجنوردی‌، سید میرزا حسن‌، القواعد الفقیهه‌، جلد 1و7‌، چاپ ششم‌، قم‌، نشر الهادی‌، 1377‌. ↑
‌. ججانی‌، سید شریف التعریفات‌،مترجم عمران علیزاده‌،انتشارات وفا‌،136 ص 52 ↑
‌. المفردات فی غرائب القران‌،الراغب اصفهانی به نقل از حقوق جزای عمومی‌،محمد صالح ولیدی‌،ج4،نشرداد‌،چاپ دوم‌، زمستان 1375،ص80‌. ↑
‌. شامبیاتی‌،هوشنگ‌،حقوق جزای عمومی‌،جلد دوم‌،چاپ سوم‌،مؤسسه انتشاراتی ویستار‌،سال 1372،ص 282‌. ↑