Commission on Human Rights, Report of the independent expert to update the Set of principles to combat impunity, Diane Orentlicher, “Updated Set of principles for the protection and promotion of human rights through action to combat impunity“, E/CN.4/2005/1002/Add.1, 8 February 2005, p.6. Available at: http://ap.ohchr.org/documents/dpage_e.aspx?m=138 (Last Visited at 5 June 2012) ↑

 

 

• برای نمونه رجوع شود به:
  
  Orentlicher, Diane.F, “Settling Accounts: The Duty To Prosecute Human Rights Violations of a Prior Regime“, The Yale Law Journal, Vol.100, 1991, pp. 2537-2618; Scharf, Michael, “The Letter of the Law: The Scope of the International Legal Obligation to Prosecute Human Rights Crimes“, Law & Contemporary Problems, Vol.59, N0.4, 1996, pp.41-62; Arriaza, Naomi.Roht, Impunity and Human Rights in International law and Practice, Oxford University Press, New York, 1995. ↑

 

 

 

• برای نمونه رجوع شود به:
  Hayner, Priscilla.B, Unspeakable Truths, Transitional Justice and the Challenge of Truth Commissions, Routledge, Second Edition, New York, 2011; De Greiff, Pablo, The Handbook of Reparations, Oxford University Press, New York, First Published, 2006; Mallinder, Louise, Amnesty, Human Rights and Political Transitions, Bridging the Peace and Justice Divide, Hart Publishing, Oxford and Portland, Oregon, 2008; Drumbl, Mark.A, Atrocity, Punishment, and International Law, Cambridge Universiry Press, New York, 2007. ↑

 

 

 

• تفکیک کامل بین حقوق بین الملل و حقوق داخلی ملل مختلف شدنی نیست، زیرا حقوق بین الملل بر نظام های حقوقی ملی استوار بوده و از طرف دیگر با وجود برتری بر نظام های حقوق ملی از مبانی خود تفکیک پذیر نیست. فردروس، آلفرد، «اصول کلی حقوق بین الملل در نظام منابع حقوق بین الملل عمومی»، ترجمه: اردشیر امیر ارجمند، مجله تحقیقات حقوقی، شماره. ۱۶، پاییز ۱۳۷۴، صص. ۳۵۱-۱۵۰ ↑

 

 

 

• Alvarez, op.cit, pp. 365-366 ↑

 

 

 

• Retribution ↑

 

 

 

• Deterrence ↑

 

 

 

• Rehabilitation ↑

 

 

 

• Respond to the Needs of Victims ↑

 

 

 

• Incapacitation ↑

 

 

 

• Damaska, Mirjan, “What Is the Point of International Criminal Justice?", Chicago-Kent Law Review, Vol.83, 2008, p. 331; Schrag, Minna, “Lessons Learned from ICTY Experience“, Journal of International Criminal Justice, Vol.2, No.2, 2004, pp. 427-28; Landsman, Stephan, “Alternative Responses to Serious Human Rights Abuses: of Prosecution and Truth Commissions“, Law and Contemporary Problems, Vol.59, No.4, 1996, p.83; Alvarez, op.cit, p.369 ↑

 

 

 

• Aukerman, Miriam.J, “Extraordinary Evil, Ordinary Crime: A Framework for Understanding Transitional Justice“, Harvard Human Rights Journal, Vol.15, 2002, pp. 40-41 ↑

 

 

 

• Drumbl, Mark.A, Atrocity, Punishment, and International Law, Cambridge Universiry Press, New York, 2007, pp. 35-41 ↑

 

 

 

• Ibid, p. 41 ↑

 

 

 

• Will, Mary, “A Balancing Act: The Introduction of Restorative Justice in the International Criminal Courts Case of the Prosecutor v.Thomas Lubanga Dyilo“, Journal of Transnational Law & Policy, Vol.17, No.1, Fall.2007, p.89 ↑

 

 

 

• Arbour, Louise, “Progress and Challenges in International Criminal Justice“, Fordham International Law Journal, Vol.21, 1997-98, p. 531 ↑

 

 

 

• Drumbl, Atrocity, Punishment, and International Law, op.cit, p. 7; Oshea, Andreas, Amnesty for Crime in International Law and Practice, Kluwer Law International, Netherlands, 2004, p. 74 ; Sliedregt, Elies van, “Criminal Responsibility in International Law: Liability Shaped by Policy Goals and Moral Outrage“, European Journal of Crime,Criminal Law and Criminal Justice, Vol.14, No.1, 2006, p.81; Prosecutor v. Issa Hassan Sesay, Morris Kallon, Augustine Gbao, Case No.SCSL-04-15-T, Sentencig Judgment, 8.April 2009, para. 12. Available at: http://www.sc-sl.org/CASES/tabid/71/Default.aspx (Last Visited at 15 February 2013) ↑

 

 

 

• “The Promises of International Prosecution“, In Developments in the Law: International Criminal Law, Harvard Law Review, Vol.114, 2000-2001, pp. 1960-61 ↑

 

 

 

• غلامی، حسین، عدالت ترمیمی، سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی (سمت)، تهران، ۱۳۸۵، صص. ۶۴-۶۳ ↑

 

 

 

• در این راستا ارائه نگرش های علمی برای حل مسأله بزهکاری، ناشی از مشکلات جامعه غربی در قرون وسطا بود که طی آن جامعه نیازمند کنترل بیشتر و اعمال اقتدار افزون تر بود؛ لیکن پس از بروز مشکلات دیگر، این گزینه نیز ناکافی و فاقد تأثیر لازم تشخیص داده شد و رویکرد جدیدی عرضه گردید. آن چه رویکرد «سزادهی» در جستجوی آن بود، مقابله با مشکلات پیچیده بزهکاری ناشی از افزایش جمعیت، فقدان هویت اجتماعی و صنعتی شدن جوامع بود. اجرای این رویکرد موجد مشکلات دیگری شد که در پی آن مکاتب پوزیتویستی و سپس اصلاح گرایانه عرضه شدند. همان ↑

 

 

 

• برای اطلاع از نظر حقوقدانانی که معتقد به اولویت هدف مکافات در مجازات هستند، رجوع شود به:
  Robinson, Paul.H, Darley, John.M, “The Utility of Desert“, Northwestern University Law Review,Vol.91, No.4, 1996-97, pp. 453,477–۷۸, ۴۹۲–۹۴; Hofer, Paul.J, Allenbaugh, Mark.H, “The Reason Behind the Rules: Finding and Using the Philosophy of the Federal Sentencing Guidelines“, American Criminal Law Review, Vol.40, No.1, Winter. 2003 ↑

 

 

 

• Moore, Michael.S, “A Taxonomy of Purposes of Punishment“, From Law and Psychiatry: Rethinking the Relationship (Cambridge: Cambridge University Press, 1984), pp. 233-39, In Katz, Leo, Moore, Michael.S, Morse, Stephen.J, Foundations of Criminal Law, Oxford University Press, New York, 1999, p. 60 ↑

 

 

 

• حقوق کیفری مدرن به عنوان رشته ای نظام مند عمری حدود دو قرن دارد. عده ای از حقوقدانان نظام بخشی حقوق کیفری را مرهون اندیشه های بکاریا می دانند که در اعتراض به حقوق کلیسایی و اعمال عدالت کیفری شرعی توسط روحانیون کاتولیک در کتابی با عنوان «رساله جرایم و مجازات ها» در سال ۱۷۶۴ منتشر گردید. اما انقلاب تحققی که موجب رویکرد علمی به بزه، بزهکار و کیفر و به طور کلی نظام کیفری شد با انتشار کتاب «انسان بزهکار» نوشته دکتر لمبروزو به وقوع پیوست و بدین سان علوم جنایی تجربی تحلیلی و در رأس آن جرم شناسی را به وجود آورد که بر مطالعه بزهکار تأکید می نماید. نجفی ابرند آبادی، علی حسین، «از عدالت کیفری کلاسیک تا عدالت ترمیمی»، مجله تخصصی دانشگاه علوم اسلامی رضوی، شماره۱۰، پاییز و زمستان ۱۳۸۲، صص.۱۲-۱۱ ↑

 

 

 

• همان، صص. ۱۳-۱۲ ↑

 

 

 

• همان ↑

 

 

 

• Aukerman, op.cit, p.43 ↑

 

 

 

• Bianchi ↑

 

 

 

• غلامی، همان، ص. ۵۷ ↑

 

 

 

• همان ↑

 

 

 

• همان، ص. ۵۳ ↑

 

 

 

• HOWARD ZEHR, CHANGING LENSES 184 (1990). In Will, op.cit, pp. 88-89 ↑

 

 

 

• First Annual Report of the International Tribunal for the Prosecution of persons Responsible for Serious Violations of International Humanitarian Law Committed in the Territory of the Former Yugoslavia, 1994, A/49/342, para. 11. Available at: http://www.icty.org/tabs/14/1 (Last Visited at 17 March 2013) ↑

 

 

 

• Erdemovic ↑

 

 

 

• The Prosecutor v. Drazen Erdemovic, Sentencing Judgment, Purposes and Functions of the Penalty, Case No. IT-96-22-T, Nov.29.1996, para. 58. Available at: http://www.icty.org/x/cases/erdemovic/tjug/en/erd-tsj961129e.pdf (Last Visited at 17 March 2013) ↑

 

 

 

• Ibid, para. 66 ↑

 

 

 

• Retribution ↑

 

 

 

• Moore, Michael.S, “The Moral Worth of retribution",In In Katz, Leo, Moore, Michael.S, Morse, Stephen.J, Foundations of Criminal Law, Oxford University Press, New York, 1999, pp. 80-84 ↑

 

 

 

• Aukerman, op.cit, p. 54 ↑

 

 

 

• Desert ↑

 

 

 

• همین انتقادها بود که منجر به ظهور مکتب فایده اجتماعی شد که به موجب آن هدف اصلی مجازات باید فایده اجتماعی و حمایت از منافع جامعه و نه انتقام جویی باشد. برای مطالعه بیشتر رجوع شود به: نوربها، رضا، زمینه حقوق جزای عمومی، نشر دادآفرین، تهران، ۱۳۸۰، صص. ۱۴۴-۱۱۲ ↑

 

 

 

• Drumbl, Atrocity, Punishment, and International Law, op.cit, p. 150 ↑

 

 

 

• Resolution 808, 1993, S/RES/808, para. 1, Available at:
  http://www.un.org/en/sc/documents/resolutions/1993.shtml (Last Visited at 17 March 2013);
  Resolution 827, 1993, S/RES/827, para. 2, Available at: http://www.un.org/en/sc/documents/resolution/1993.shtml (Last Visited at 17 March 2013);
  Resolution 955, 1994, S/RES/955, para. 1, Available at: http://www.un.org/en/sc/documents/resolutions/1994.shtml (Last Visited at 17 March 2013). ↑

 

 

 

• Akhavan, Payam, “Justice in The Hague, Peace in the Former Yugoslavia? A Commentary on the United Nations War Crimes Tribunal“, Human Rights Quarterly, Vol.20, 1998, p. 741 ↑

 

 

 

• Antonio Cassese ↑

 

 

 

• Cassese, Antonio, “Reflections on International Criminal Justice“, Modern Law Review, Vol.61, No.1, Jan. 1998, p.2 ↑

 

 

 

• Rome Statute of the International Criminal Court, Preamble, para. 5, op.cit ↑

 

 

 

• بیکس، برایان، فرهنگ نظریه حقوقی، ترجمه: راسخ، محمد، تهران: نشر نی، چاپ اول، ۱۳۸۹، صص. ۱۰۶-۱۰۵
  Akhavan, “Justice in The Hague, Peace in the Former Yugoslavia? A Commentary on the United Nations War Crimes Tribunal“, op.cit, p. 746 ↑

 

 

 

• برخی با تمایز بخشیدن بین بازدارندگی و اجبار به رعایت هنجارهای بین المللی، بازدارندگی را محدود به اثر خاص آن یعنی بازداشتن خود مجرم از ارتکاب جرایم بیشتر می کنند و اثر مجازات در عدم ارتکاب جرایم مشابه توسط سایر افراد درگیر در خشونت ها را نه به عنوان بازدارندگی، بلکه تحت عنوان اجبار به رعایت هنجار های بین المللی می شناسند. این عده علت اصلی بی کیفری در مناطقی مثل بوسنی و دارفور را در عدم وجود اجبارهای لازم برای واداشتن طرفین درگیر به رعایت هنجار های بین المللی می دانند. به همین دلیل معتقدند که استراتژی اجبار می تواند با تغییر در ارزیابی های طرفین درگیر خواه از طریق توسل به زور و یا از طریق ابزارهای غیرنظامی، هزینه های تداوم خشونت ها را بالا برده و در نتیجه طرفین را مجبور به تسلیم به عدالت نماید.
  Rodman, Kenneth.A, “Darfur and the Limits of Legal Deterrence“, Human Rights Quarterly, Vol.30, 2008, p. 535 ↑

 

 

 

• Meron, Theodor, “From Nuremberg to The Hague“, Military Law Review, Vol.149, 1995, pp. 110-111 ↑