۴-۲-۶ فقر ارتباطات ۹۹
۴-۲-۷ کم رشدی اجتماع علمی ۱۰۱
۴-۲-۸ آشفتگی بازار کار ۱۰۲
۴-۲-۹ نیازهای رشته ۱۰۵
فصل پنجم:نتایج تحقیق ۱۱۱
۵-۱ مقدمه ۱۱۲
۵-۲ خلاصه تحقیق ۱۱۲
۵-۳ تجزیه و تحلیل سوات در ارتباط با وضعیت آموزش رشته برنامه ریزی رفاه اجتماعی در ایران ۱۱۵
تصویر درباره جامعه شناسی و علوم اجتماعی
۵-۴ نتیجه گیری بر اساس الگوی ارزیابی سیپ ۱۲۳
۵-۵ پیشنهادها و محدودیتهای تحقیق ۱۲۵
پیشنهادهای پژوهشی ۱۲۵
پیشنهادهای کاربردی ۱۲۶
محدودیتهای تحقیق ۱۲۷
منابع ومآخذ ۱۲۸
منابع فارسی ۱۲۸
منابع لاتین ۱۳۲
فهرست جداول
جدول شماره ۴-۱) مفاهیم و شواهد مربوط به مقوله رفاه در ایران …………………………………………….۶۶
جدول شماره ۴-۲) ظرفیت پذیرش کل رشته­های رفاه اجتماعی در مقطع کارشناسی ارشد در سه دانشگاه تهران، علامه طباطبایی و علوم بهزیستی( ۱۳۸۰-۱۳۹۲)………………………………………………..۷۱
جدول ۴-۳) مفاهیم و شواهد مربوط به مقوله رشته رفاه و نظام آموزش عالی……………………………….۸۱
جدول شماره ۴-۴) توزیع پایان­ نامه­های دانشگاه علامه طباطبایی بر اساس موضوع……………………….۸۵
جدول شماره ۴-۵) توزیع پایان نامه­های دانشگاه تهران بر اساس موضوع……………………………………..۸۵
جدول شماره ۴-۶) توزیع پایان نامه­های دانشگاه علوم بهزیستی بر اساس موضوع…………………………۸۶
جدول شماره ۴-۷) توزیع پایان نامه­ها بر اساس زیرگروه­های مقوله­های موضوعی………………………….۸۷
جدول شماره ۴-۸) توزیع پایان نامه­ها بر اساس روش تحقیق به کار گرفته شده…………………………….۸۹
جدول شماره ۴-۹) توزیع پایان نامه­ها بر اساس روش تحقیق به تفکیک دانشگاه……………………………۹۰
جدول شماره ۴-۱۰) مفاهیم و شواهد مربوط به مقوله تولیدات علمی………………………………………….۹۳
جدول شماره ۴-۱۱) مفاهیم و شواهد مربوط به مقوله فقدان گفتمان رفاهی………………………………….۹۶
جدول شماره ۴-۱۲) مفاهیم و شواهد مربوط به مقوله فاصله بین فضاهای اجرایی و آکادمیک………..۹۸
جدول شماره۴-۱۳) مفاهیم و شواهد مربوط به مقوله فقر ارتباطات…………………………………………….۱۰۰
جدول شماره ۴-۱۴) مفاهیم و شواهد مربوط به مقوله کم­رشدی اجتماع علمی…………………………….۱۰۲
جدول شماره ۴-۱۵) مفاهیم و شواهد مربوط به مقوله آشفتگی بازار کار……………………………………..۱۰۵
جدول شماره ۴-۱۶) مفاهیم و شواهد مربوط به مقوله نیازهای رشته…………………………………………..۱۰۹
جدول ۵-۱) نقاط قوت درونی……………………………………………………………………………………………….۱۱۶
جدول ۵-۲) نقاط فرصت بیرونی……………………………………………………………………………………………۱۱۶
جدول ۵-۳) نقاط ضعف درونی…………………………………………………………………………………………….۱۱۷
جدول ۵-۴) نقاط تهدید بیرونی…………………………………………………………………………………………….۱۱۸
جدول ۵-۵) ماتریس تجزیه و تحلیل SWOT………………………………………………………………………..۱۱۹
فهرست نمودارها
نمودار شماره ۴-۱) ظرفیت پذیرش رشته برنامه ریزی رفاه اجتماعی در مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه علامه طباطبایی (۱۳۸۰-۱۳۹۲)……………………………………………………………………………………………۶۹
نمودار شماره ۴-۲) ظرفیت پذیرش رشته برنامه ریزی رفاه اجتماعی در مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه تهران (۱۳۸۰-۱۳۹۲)………………………………………………………………………………………………………..۷۰
نمودار شماره ۴-۳) ظرفیت پذیرش رشته مدیریت رفاه اجتماعی در مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه علوم بهزیستی (۱۳۸۳-۱۳۹۲)…………………………………………………………………………………………………..۷۰
نمودار شماره ۴-۴) ظرفیت پذیرش کل رشته­های رفاه اجتماعی در مقطع کارشناسی ارشد در سه دانشگاه تهران، علامه طباطبایی و علوم بهزیستی( ۱۳۸۰-۱۳۹۲)………………………………………….۷۱
فهرست اشکال
شکل ۵-۱: مدل موضوعی چالش­های آموزش برنامه ­ریزی رفاه اجتماعی در نظام دانشگاهی ایران……۱۱۴
پیوست ها
پیوست شماره ۱: سوالات مصاحبه…………………………………………………………………………………………۱۳۶

فصل اول: کلیات

۱-۱مقدمه

آموزش عالی با پیشینه­ای به قدمت بیش از ۸ سده به عنوان نمادی اساسی مورد توجه خاص همه جوامع بوده است. دستیابی به دانش پیشرفته که نقش موثری در تحقیق و شتاب حرکت اجتماعی و اقتصادی ملل ایفا می­ کند، صرفا با تقویت آموزش عالی و برنامه ­ریزی کمی و کیفی آن میسر است.
عکس مرتبط با اقتصاد
آموزش عالی به عنوان بالاترین سطح آموزشی جامعه از اهمیت قابل ملاحظه­ای برخوردار است، زیرا نقشی اساسی در رشد و توسعه­ جامعه در ابعاد مختلف علمی، فرهنگی، اقتصادی، اجتماعی و سیاسی ایفا نموده و حاصل کلیه­ فعالیتها و تلاش­ های نظام آموزشی در آن منعکس می­گردد. از این رو این نظام به عنوان منشا تغییرات و هدایت آنها در جهت تعالی جامعه، باید در راستای کامل ماموریت، اهداف و وظایف محوله از کارایی و اثربخشی لازم برخوردار باشد. بنابراین حفظ، بهبود و ارتقای این نظام از عواملی است که باید در اولویت اقدام­ها و برنامه ­های آن قرار گیرد (بازرگان و دیگران، ۱۳۸۸: ۲).
در ایران نیز در چند دهه­ اخیر بطور جدی به این موضوع پرداخته شده است، پس از انقلاب و در خلال تدوین برنامه های توسعه، یکی از سرفصل­هایی که در هر برنامه­ی پنجساله مورد توجه است، پاگیری و ریشه­­دوانی دانش علمی و بهره­ گیری از آن برای بهبود همه­ی جنبه­ های مربوط به زندگی آحاد جامعه است. به همین منظور “تربیت تعداد مشخصی پژوهشگر برای پاسخگویی به نیازهای پژوهشی کشور” در هر برنامه­ی پنجساله گنجانیده می­ شود. درهمین راستاست که طی سالهای گذشته، راه­اندازی و گسترش دوره­ های تحصیلات تکمیلی در همه­ی رشته­ها، و راه­اندازی قطبهای علمی در برخی رشته­های دانشگاهی در سالهای اخیر، توجه به دانش ­آموزان و دانشجویان نمونه، توجه به نخبگان و … به طور جدی مورد تاکید قرار گرفته است.
همه­ی این حرکت­ها در قالب برنامه ­هایی نسبتا پرهزینه اجرا و یا در دست اجرا می­باشند. مشخص است که بخش قابل توجهی از این برنامه­­ها با این برداشت که دانشگاه­ها مسئول اصلی فعالیت­های علمی در کشور به شمار می­روند، دانشگاه محور هستند. به یقین، این نوع برداشت باعث شده است که طی سال­های اخیر تاسیس دانشگاه در بسیاری از شهرهای بزرگ و کوچک کشور شتاب گرفته است و دولت و مقامات دولتی از همه سوی، برای راه­اندازی و تاسیس دانشگاه در شهرهای دیگر نیز تحت فشار هستند.
گرچه در موارد زیادی، بین رشد کمی و رشد کیفی نوعی همبستگی قابل مشاهده است، اما این مورد برای رشد کمی و کیفی دستاوردهای علمی از قدرت قابل توجهی برخوردار نیست و این امکان وجود دارد که رشد کمیِ آموزش به تضعیف رشد کیفیِ آن بیانجامد. بارزترین پیامدهای افزایش تعداد دانشجو، این است که بنیه­ی اصلی دانشگاه­ها بیشتر صرف آموزش شود و نیروی مازادی که ممکن است باقی بماند، صرف پژوهش گردد. با توان باقیمانده از فشار آموزش، نمی­توان به تحقیقاتی پرداخت که پاسخگوی نیازهای علمی جامعه باشد.
بنابراین مانند هر فعالیت دیگر، برای سنجش میزان پیشرفت آموزش و پژوهش و اطمینان از این که مؤسسات آموزشی و پژوهشی قادرند به هدف­های مورد نظر دست یابند، لازم است ان مؤسسات به طور منظم مورد ارزیابی قرار گیرند.
ماهیت رشته های مختلف دانشگاهی به صورتی است که از جهات مختلف تئوریک و کاربردی به صورت های متفاوتی بر رشد و توسعه ی جوامع تاثیر میگذارند. یکی از رشته­های دانشگاهی که می­توان گفت ارتباط مستقیمی با توسعه و پیشرفت جامعه دارد برنامه ­ریزی رفاه اجتماعی و رشته­های مرتبط با آن است. رفاه اجتماعی شامل مجموعه اقداماتی در سطوح مختلف از سیاستگذاری تا ارائه­ خدمات است که در هر یک از بخشهای دولتی، خصوصی، خانواده، و خیریه با هدف پیشگیری، کنترل یا کاهش مشکلات اجتماعی و ارتقاء کیفیت زندگی آحاد جامعه صورت می گیرد.
با توجه به مسائل گفته شده، پژوهش حاضر در صدد است تا وضعیت موجود این رشته دانشگاهی را در مقطع تحصیلات تکمیلی با هدف آسیب­شناسی نظام آموزشی عالیِ آن بررسی کند. این پژوهش که با روش کیفی انجام داده شده است در پی آن است تا از طریق مصاحبه با افراد صاحب­نظر، آسیب­های این رشته را شناسایی کرده و پیشنهادات و راهکارهایی جهت برون­رفت از این مشکلات و آسیب­ها ارائه نماید.

برای دانلود متن کامل پایان نامه به سایت tinoz.ir مراجعه کنید.

۱-۲بیان مسئله

بازرگان (۱۳۷۴) هدفهای عمده­ی نظام آموزش عالی را شامل موارد زیر می­داند:
الف- کمک به تحقق هدفهای اجتماعی از طریق فراهم آوردن برابری در فرصتهای آموزش عالی
ب- برآوردن تقاضای اجتماعی برای آموزش عالی متناسب با ویژگی­ها، انگیزه­ها، انتظارات و تحصیلات افراد، پرورش توانایی­های بالقوه­ی شهروندان و تسهیل فرایند یادگیری مستمر (مادام­العمر)
ج- پرورش نیروی انسانی متخصص مورد نیاز توسعه­ کشور و کمک به حل مسایل جامعه
د- پیشبرد مرزهای دانش و تولید دانش نو.
در راستای کارکردهای یاد شده از دانشگاه ها انتظار می­رود که ۱) دسترسی به آموزش عالی را تسهیل کنند، ۲) رابطه­ برنامه ­های آموزشی را با نیازهای جامعه­ زیر پوشش خود افزایش دهند، ۳) کیفیت فعالیتهای دانشگاهی را به طور مستمر بهبود بخشند.
سیاست‌گذاری اجتماعی از جمله مباحث تاثیرگذار در سرنوشت اجتماعی، اقتصادی، سیاسی، و روانی هر جامعه‌ای است و در محافل دانشگاهی و مدیریتی مورد توجه خاص است. واقعیت آن است که این سیاست‌گذاری مستقیما با زندگی روزمره مردم در جامعه و رفاه و امنیت آنها سروکار دارد. طیف گسترده‌ای از مباحث که در سیاست‌گذاری اجتماعی بدانها پرداخته می‌شود، نشانگر میزان تاثیرگذاری آن بر حیات اعضای اجتماع است: تامین اجتماعی، سیاست‌های بهداشتی و درمانی، نظام‌های مراقبت اجتماعی، محیط زیست، مسکن، آینده نظام اجتماعی، جرم و مجازات و سیاست‌های مربوط به کار و اشتغال همگی در این مقوله بررسی شده و درباره آنها تصمیم‌گیری می‌شود.
عکس مرتبط با محیط زیست
میزان اهمیت رفاه در زندگی بشری و هم­چنین پیوند آن با هنجارهای اخلاقی مسلط بر اجتماع بر کسی پوشیده نیست و این موضوعی است که به روشنی از مرزهای رشته‌ای سنتی تعریف‌شده در دانشگاه‌ها و حوزه‌های فعالیت پژوهشی، مدیریتی فراتر می‌رود و لزوم پردازش علمی و محققانه به مقوله ی‌ سیاست‌گذاری اجتماعی را به عنوان یک عرصه­ آموزشی و پژوهشی مجزا برجسته می‌سازد.
رشته برنامه ­ریزی رفاه اجتماعی (دانشگاه تهران و علامه طباطبایی) و رشته رفاه اجتماعی (دانشگاه علوم بهزیستی) بیش از یک دهه است که در کشور راه­اندازی شده است. هدف اصلی این دوره ، “تولید و توسعه دانش رفاه اجتماعی” متناسب با نیاز جامعه ایران، از طریق پژوهش و آموزش و “تربیت نیروی انسانی متخصص و کارآمد” برای مدیریت ، سیاستگذاری ، برنامه‌ریزی و اداره­ی امور آموزش و پژوهش در بخش اجتماعی کشور می‌باشد.
آموزش سیاستگذاری و برنامه ­ریزی رفاه اجتماعی در مقطع تحصیلات تکمیلی در ایران مراحل ابتدایی خود را طی می­ کند و این امر در دانشگاه­های محدودی صورت می­گیرد به­گونه­ای که تنها در سه دانشگاه علامه طباطبایی، دانشگاه علوم بهزیستی و دانشگاه تهران و منحصرا در مقطع تحصیلات تکمیلی، این رشته ارائه می­ شود (البته در دانشگاه علوم بهزیستی با عنوان مدیریت رفاه اجتماعی تدریس می­ شود)، لذا تاکنون به طور جدی و همه­جانبه نحوه­­ی آموزش این رشته مورد مطالعه حتی به صورت توصیفی قرار نگرفته است. از طرف دیگر از آنجایی که سیاستگذاری­های اجتماعی یکی از ارکان اصلی هر جامعه است پرداختن به اینکه نظام آموزشی این سیاستگذاری در هر کشوری چگونه صورت می­پذیرد امری ضروری در رشد و توسعه­ آن کشور می­باشد.