بررسی عوامل مؤثر بر جنگلداری اجتماعی در حوزه رویشی کبیرکوه
تصویر درباره جامعه شناسی و علوم اجتماعی
چکیده:
جنگلداری اجتماعی تلاش همگانی در جهت شکل گیری جریانی از تولیدات جنگلی همراه با حفاظت و احیاء منابع جنگلی در دراز مدت برای منفعت رسانی به کل جامعه می باشد.
هدف از این تحقیق بررسی عوامل مؤثر بر جنگلداری اجتماعی در حوزه رویشی کبیرکوه (شهرستان دره شهر) می باشد. تحقیق حاضر از نوع کاربردی و روش تحقیق از نوع توصیفی و از بین تحقیقات توصیفی از نوع علی- رابطه ای می باشد. جامعه آماری شامل افراد فعال ساکن در مناطق جنگلی شهرستان دره شهر بوده اند. روش نمونه گیری طبقه ای تصادفی با انتساب متناسب انتخاب شده است. آمار و اطلاعات از روش های مطالعه اسنادی و کتابخانه ای و نیز روش میدانی از طریق پرسشنامه گردآوری شده است. برای روایی پرسشنامه از نظرات و پیشنهادهای اصلاحی از اساتید دانشگاه آزاد اسلامی واحد ایلام و نیز کارشناسان خبره اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری استان ایلام استفاده شد، همچنین پایایی پرسشنامه با تعیین ضریب آلفای کرونباخ به میزان ۸۹ درصد مشخص شد. برای تحلیل داده ها از آمار توصیفی و استنباطی به کمک نرم افزار آماری SPSSنسخه ۲۱ استفاده شد. همچنین در این تحقیق برای آزمودن فرضیه ها از ضریب همبستگی اتا و تحلیل رگرسیونی لجستیک استفاده شد. نتایج یافته ها نشان داد که بین متغیرهای سن، تعداد اعضای خانواده، وضعیت تأهل، میزان تحصیلات، وضعیت اشتغال، شغل اصلی، درآمدسالانه، عوامل ارتباطی، عوامل ترویجی، عوامل اجتماعی و فرهنگی و عوامل سیاسی روستاییان و مشارکت آنها در جنگلداری اجتماعی رابطه مستقیم و معنی دار و بین متغیرهای جنسیت، مالکت زمین زراعی و نوع سوخت مصرفی رابطه معنی دار وجود ندارد. نتایج بیانگر آن است که عوامل اجتماعی و فرهنگی، عوامل ارتباطی، عوامل ترویجی و ویژگی های فردی بر متغیر مشارکت روستاییان در جنگلداری اجتماعی تأثیر گذار است.
واژه های کلیدی: جنگلداری اجتماعی، مشارکت مردمی، منابع طبیعی، عوامل ارتباطی، کبیرکوه، دره شهر
فصل اول
کلیات تحقیق
۱-۱- مقدمه
پایه و اساس اقتصاد جوامع بشری به حیات و شادابی عرصه های منابع طبیعی وابسته است و منابع طبیعی هر جامعه ثروت اصلی آن محسوب می گردد. وجود ارزش های اقتصادی و زیست محیطی در منابع طبیعی، تکیه گاه مطمئنی برای تداوم بقای انسان و سایر موجودات زنده و تضمین کننده شکوفایی حیات و توسعه پایدار است.
عکس مرتبط با اقتصاد
در سال های اخیر اقدامات گسترده و مفیدی در جهت مشارکت مردم و نهادهای دولتی و غیر دولتی برای همکاری و کمک در امر حفظ و احیای منابع طبیعی در ایران صورت گرفته است تشکیل بیش از ۸۰۶ تعاونی منابع طبیعی، آموزش حدود یک میلیون نفر از بهره برداران و مردم، همکاری با بیش از ۱۲۶ سازمان غیر دولتی، جلب همکاری ۱۵ وزارتخانه و سازمان دولتی، همکاری با شوراهای اسلامی، سازماندهی محافظین افتخاری، واگذاری حدود ۸ میلیون هکتار از مدیریت جنگل های شمال و خارج از شمال ایران به مردم در قالب تعاونی های جنگل و مدیریت منابع جنگلی، جلب مشارکت مردم برای سرمایه گذاری در امر تولید، اشتغال و توسعه جنگل و مرتع و ایجاد فضای سبز در قالب طرح طوبی از جمله فعالیت های مشارکتی سازمان جنگل ها، مراتع و آبخیزداری در سال های اخیر بوده است (سازمان جنگل ها و مراتع و آبخیزداری کشور، ۱۳۷۹).
با وجود اقدامات مفید و مؤثر فوق متأسفانه مشارکت مردم در منابع طبیعی با مشکلات و موانع زیادی روبرو بوده است. برخی از مشکلات به مسائل ساختاری نظام اداری از جمله فقدان قوانین راهگشا برای مشارکت مردم، بروکراسی پیچیده، فقدان ظرفیت لازم برای پذیرش مشارکت مردم، عدم حمایت بانکها و نبود منابع اعتباری برای طرح های منابع طبیعی بر می گردد. برخی از مشکلات مثل کم سوادی یا بیسوادی بهره برداران، کمبود تشکل های مناسب برای سازماندهی آنان و فقدان انگیزه اقتصادی برای سرمایه گذاری مردم و بخش خصوصی ناشی از فقدان یک نظام کارآمد حمایتی و هدایتی می باشد. همچنین بعضی از طرح های منابع طبیعی به گونه ای طراحی شده اند که بهره برداران و سرمایه گذاران تمایل کمتری به مشارکت در آنها دارند (شاعری، ۱۳۷۹).
۱-۲- بیان مسئله
کشور ایران دارای ۴/۱۲ میلیون هکتار جنگل می باشد که در پنج ناحیه رویشی جدا از هم واقع گردیده اند. ناحیه رویشی زاگرس با حدود پنج میلیون هکتار با وسعتی معادل ۴۰ درصد از کل جنگل ها بیشترین سهم را دارا می باشد اما به دلایل ناشی از میزان افزایش جمعیت، ناموزونی و نابرابری نیازهای حیاتی و میزان تولیدات و خدمات، چرای بی رویه دام، توسعه اراضی کشاورزی، تأمین چوب جهت سوخت، سرشاخه زنی درختان و بسیاری عوامل دیگر جنگل های این منطقه دچار تخریب شدید شده است که برخورد با چنین معضل و مشکلی مستلزم اتخاذ تصمیمات قاطع، همه جانبه و هماهنگ در ابعاد مختلف سیاست گذاری، طراحی و اجرا مبتنی بر اصول مشارکت در چار چوب توسعه پایدار می باشد و به ناچار باید در جهت رفع و کاهش این بحران ها به تدابیر و دخالت های اندیشمندانه انسانی در فرایند حفاظت، رشد و توسعه منابع طبیعی و محیط زیست متوسل شد. از طرف دیگر با توجه به اینکه وسعت زیاد این منابع، کار حفظ و نگهداری آنها را از عهده یک نهاد یا سازمان و حتی دولت به تنهایی ساقط کرده، بنابراین لازم است تمهیداتی در جهت مشارکت بیشتر مردم در حفاظت از منابع طبیعی اندیشیده شود (شریعتی و همکاران، ۱۳۸۴).
عکس مرتبط با محیط زیست
مساحت جنگل های زاگرس که طول ۱۶۰۰ کیلومتر از رشته کوه های زاگرس از شمال غربی کشور تا جنوب شرقی در استان آذربایجان غربی، کردستان، کرمانشاه، ایلام، لرستان، چهارمحال و بختیاری، کهکیلویه و بویراحمد و فارس را شامل می شود، معادل ۵۵۰/۵۶۱/۵ هکتار برآورد می گردد. حجم خانوارهای استفاده کننده از هیزم در جنگل برای تأمین سوخت در روستاها و نقاط عشایری محدوده های جنگلی زاگرس حداقل ۴۰۰ هزار خانوار برآورد و متوسط مصرف هر خانوار در طول سال ۲۵ متر مکعب برآورد گردیده است (ابراهیم پور، ۱۳۷۸).
استان ایلام یکی از استان های واقع در غرب کشور و جزء منطقه رویشی زاگرس می باشد. این استان در مجموع ۱۱% جنگل های زاگرس و ۴% جنگل های ایران، ۹۷/۴ % کل مراتع رویشی زاگرس و ۸ % کل سطح مراتع ایران را به خود اختصاص داده است. از طرف دیگر ۳۸/۸۷ % کل سطح استان را منابع طبیعی تشکیل داده اند. سطح جنگل های استان ایلام برابر ۶۶۷/۶۴۱ هکتار با غالبیت گونه بلوط و سطح مراتع استان برابر با ۲۸۰/۱۴۶/۱ هکتار می باشد (سازمان جنگل ها مراتع و آبخیزداری کشور، ۱۳۸۵).
مشارکت و همکاری مردم ایران زمین در حفاظت از منابع طبیعی قدمت طولانی دارد. طی قرون متمادی عرصه های وسیع منابع طبیعی توسط مالکان و بهره برداران عرفی حفاظت شده است، ولی به علت تغییرنظام های سنتی، تأکید بیش از حد بر مدیریت دولتی، عدم جایگزینی نظام مطلوب مشارکتی، افزایش جمعیت، فقر و فقدان آگاهی های لازم، به تدریج عرصه های منابع طبیعی به کاربری های زراعی و باغی تغییر یافته و آثار سوء آن به صورت سیل، خشکسالی، تغییرات آب و هوا، کاهش تنوع زیستی، فرسایش خاک و صدمات دیگر خود را نمایان ساخته است (شاعری و سعدی، ۱۳۸۲).
یکی از راه کارهای حل مشکلات منابع طبیعی و زیست محیطی در کشور ما، مشارکت روستاییان و بهره برداران از منابع طبیعی در فعالیت های حفظ، اصلاح، احیاء، توسعه و بهره برداری از آن است (قناعت، ۱۳۸۵).
از آنجا که موانع مشارکت متعدد است، باید راه حل های جامعی برای تشویق مشارکت به کار رود. مشارکت نیازمند زمینه سازی است. مردم باید نقش و وظیفه خود را در نظام مشارکت به خوبی بدانند، در سازمان هایی که سیستم مشارکتی فعال است، بین مسئولان، کارکنان و مردم اعتماد متقابل وجود دارد (حاجی موسی، ۱۳۷۴). به عبارتی قدم اول در نزدیک شدن به مردم، جلب اعتماد آنهاست (شاعری و سعدی، ۱۳۸۲).
در جنگل های زاگرس به علت تراکم بالای جمعیت و وابستگی شدید معیشتی روستائیان و جنگل نشینان به جنگل و محصولات آن و غیر قابل اجتناب بودن مدیریت آن به کمک مردم محلی، ما را بر آن می دارد تا با اعمال نوع خاصی از مدیریت (مدیریت مشارکتی یا جنگلداری اجتماعی) این جنگل ها را به سمت یک جنگل پایا و ایده آل پیش برده و از نابودی و تخریب آن جلوگیری گردد و همچنین نیازهای مردم محلی را تا حدی که به جنگل آسیب جدی و جبران ناپذیر وارد نسازند برآورده گردد. برای نیل به این هدف باید با نیازها و خواسته های مردم محلی و جوامع جنگل نشین کاملاً آشنا شد و نظرات آنها را در برنامه ها و هدف گذاری دخالت داده تا کمترین تعارض در مدیریت جنگل و خواسته های مردم محلی پیش آید.
در زمینه حل مسائل و مشکلات روستائیان مناطق جنگلی، نظرات متفاوتی داده شده است. برخی از کارشناسان بر این عقیده اند که روستائیان به مناطق دیگر کوچ داده شوند تا بتوان منابع طبیعی کشور از جمله، جنگل ها را به نحو بهتری حفظ نمود. دسته ای دیگر معتقدند که باید تعداد خانواده های کشاورزان ایران تقلیل داده شود. زیرا زمین های قابل کشت و زرع مملکت تکافوی این همه کشاورز را نمی نماید و ما بقی باید در صنعت و یا شعبه های دیگر اقتصادی کشور مشغول گردند. کوچ دادن روستائیان از منطقه ای به منطقه دیگر از نقطه نظر اقتصادی، اجتماعی و غیره همانطور که از نتایج حاصله در ایران و کشورهای دیگر به دست آمده، مواجه با مشکلات زیاد اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی خواهد یود. البته تحقق این هدف به صورت محدود و با در دست داشتن طرح دقیق توصیه شده است (یخکشی، ۱۳۷۹).
همانطور که اشاره شد یکی از علل تخریب جنگل ها روستائیان فقیر و کم درآمد می باشند. کشاورزان در مناطق جنگلی به علت نداشتن کار دائم و درآمد کافی برای گذراندن معیشت خود و خانواده خویش جنگل تراشی می کنند و بر سطح زمین کشاورزی خود می افزایند و درختان را به صورت هیزم می سوزانند تا سرمای شدید و یخبندان زمستان را سپری کنند، به نظر می رسد سازمان جنگل ها، مراتع و آبخیزداری کشور از بدو تأسیس تا به حال، تمام انرژی خود را به امر برنامه های حفاظتی صرف و یک طرفه، معطوف داشته و از اهداف دیگر از جمله حفاظت همراه با مشارکت مردمی، احیاء و توسعه همراه با مشارکت مردمی، درک حقایق و واقعیت هایی که روستائیان به عنوان مشکل با آن روبرو هستند و حل معضلات آنها و در دست گرفتن امر بهره برداری بر مبنای اصل توسعه پایدار به وسیله کارشناسان زبده خود غافل مانده است (یخکشی، ۱۳۸۲).
یکی از علل ناکامی دولتها در دست یابی به اهداف و معاهدات بین المللی، عدم مشارکت فعال مردم به ویژه جنگل نشینان در فرایند تصمیم گیری و نظارت بر برنامه های زیست محیطی و منابع طبیعی آن جوامع است (شاعری و سعدی، ۱۳۸۲).
بیشتر روستائیانی که امروزه در امر تولیدات کشاورزی و دامداری ناموفق بوده و جهت ترمیم مسائل اقتصادی خود به منابع طبیعی از جمله، جنگل و مرتع پناه برده و دست اندازی می کنند، در اثر فقر مالی و فرهنگ زیست محیطی و آموزش آنها بوده است. چنانچه انگیزه کافی برای این روستائیان ایجاد شود و از نظر اجتماعی و اقتصادی به وضع آنها رسیدگی گردد، نه تنها آسیبی متوجه منابع طبیعی نخواهد شد، بلکه با مشارکت و آموزش و کمک خود روستائیان می توان عرصه های منابع طبیعی و به طور کلی محیط زیست را حفظ و احیاء نمود (میر رجبی و همکاران، ۱۳۸۴).
نظر به اینکه از منابع اساسی پایداری منطقه زاگرس و تولید آب در این مناطق جنگلها و مراتع هستند و حضور دام مازاد و خارج از فصل در این عرصه ها مهمترین عامل تهدید کننده پایداری آن می باشد و از طرفی شغل اصلی ساکنین این مناطق دامداری و کشاورزی است و استفاده از صنایع جهت تغییر معیشت در این مناطق، باعث بهم خوردن تعادل اکولوژیک و ایجاد آلودگیهای زیست محیطی خواهد شد. لذا بهترین راه جهت تغییر معیشت و ایجاد درآمد برای روستائیان جنگل نشین، استفاده از پتانسیل های بالقوه منطقه نظیر باغداری و محصولات فرعی جهت کاهش وابستگی جنگل نشینان به دام می باشد.
معمولاً آبادیهایی که در داخل و یا با فاصله نزدیکی از جنگل قرار دارند از هر گونه امکانات رفاهی، خدماتی، بهداشتی و آموزشی محروم هستند و ساکنین این آبادی ها برای امرار معاش خود از جنگل استفاده می کنند و همین امر باعث شده است که این افراد از روی آگاهی یا عدم آگاهی، مستقیم و یا غیرمستقیم مبادرت به تخریب جنگل ها نمایند (میرکزاده و همکاران، ۲۰۱۱؛ فیشر[۱]، ۲۰۰۴؛ رایزادا[۲]، ۲۰۰۸).
با توجه به تخریب های زیادی که در منابع طبیعی استان ایلام به دلایل مختلفی صورت می گیرد، لذا حفاظت از این منابع خدادادی به تنهایی از عهده یک نهاد یا ارگان بر نمی آید و بایستی جهت حفظ این منابع، بهره برداران و روستاییان ساکن در جنگل را که مستقیماً با این منابع در ارتباط هستند، عملاً وارد عرصه نمود و در حفاظت جنگل ها و مراتع مشارکت داد. لازم به ذکر است که مشارکت مردم در این زمینه بدون مشکل و مانع نمی باشد. بنابراین این پژوهش به دنبال این است که عوامل مؤثر بر جنگلداری اجتماعی در حوزه رویشی کبیرکوه (شهرستان دره شهر) را شناسایی کند. لذا تحقیق حاضر به دنبال راه حلی برای این سؤال مهم است که عوامل مؤثر بر جنگلداری اجتماعی در شهرستان دره شهر کدامند؟
امید است برنامه ریزان و مسئولین اجرایی با شناخت و در نظر گرفتن استعداد ها و قابلیت ها و توانایی جنگل در تولید و توسعه روستاها علاوه بر حفظ و حراست از منابع طبیعی با اقدامات همه جانبه برای مردم روستاهای جنگل نشین رفع محرومیت کنند.
۱-۳- اهمیت و ضرورت انجام تحقیق
جنگل ها و مراتع گسترده ترین محیط زیست کره زمین محسوب می شوند و به علت نقشی که که در حفاظت آب و خاک، تولید اکسیژن، کاهش سر و صدا و آلاینده ها، تولید محصولات صنعتی و دارویی و تعادل زیست بوم ها دارند از عوامل پایه در فرایند توسعه پایدار به شمار می روند، به همین دلیل حفاظت از این عرصه ها وظایف مشترک نهادهای بین المللی، سازمان های غیر دولتی (NGO)[3] تشکل های محلی و دوستداران طبیعت قلمداد می گردد. هر چند افزایش آگاهی های عمومی در خصوص مسائل و بحران های زیست محیطی در دهه های اخیر موجب حساس شدن مردم و دولت ها شده است، ولی توفیق زیادی در جهت کنترل بحران ها به چشم نمی خورد. یکی از علل اصلی ناکامی دولت ها در دستیابی به اهداف و معاهدات بین المللی، عدم مشارکت فعال مردم در فرایند تصمیم گیری و نظارت بر برنامه های زیست محیطی و منابع طبیعی این جوامع است (شاعری و سعدی، ۱۳۸۲).
یک بررسی مقدماتی نشان می دهد که جنگل ها در مناطق غربی کشور علاوه بر ایجاد پوشش حفاظتی و زیست محیطی بخش عمده ای از نیازهای مردم زاگرس را نیز بر طرف می نمایند. مردم برای تأمین معاش خویش با طبیعت انس پیدا کرده و با جنگل سازگاری یافته اند و در حد مقدورات خود توانسته اند آن را از گزند حوادث حفظ کنند و کم و بیش در ابداع و نشر روش های حفظ، توسعه، احیاء و بهره برداری از آن کوشیده اند. اما در برخی موارد بر خلاف طبیعت حرکت کرده اند و خواسته یا نا خواسته موجبات تخریب جنگلها و مراتع را فراهم نموده اند. در عصر کنونی رشد جمعیت و افزایش نیاز انسان ها به محصولات فرعی جنگل ها و مراتع و همچنین پی بردن به اهمیت جنگلها و مراتع سبب شده که انجام کارهایی که اساس علمی ندارند در جامعه جایگاهی نداشته باشند، بنابراین بایستی روش های سنتی را با توجه به نیازهای امروزی و با در نظر گرفتن حفظ و احیای جنگلها و مراتع مورد بازنگری قرار داد. می توان گفت آنچه در عرصه منابع طبیعی و بهره برداری از محصولات فرعی وجودش ضروری می باشد برنامه ریزی دقیق و مقتدرانه در این زمینه است (مهدوی، ۱۳۸۹).
از طرفی به منظور دستیابی به توسعه پایدار و حفظ منابع طبیعی، جلب مشارکت آحاد مردم امری ضروری به نظر می رسد. متأسفانه خسارات وارده به منابع طبیعی و محیط زیست اغلب نامرئی و مدت زمانی طول می کشد تا آثار مخرب و مرگبار مختلف آن بر سلامتی بشر و طبیعت وارد شود به همین علت فردا دیر است که در جهت جلوگیری از تخریب منابع طبیعی و محیط زیست اقداماتی به عمل آید.
با توجه به جایگاه مهم مردم مخصوصاً روستاییان در طرح های حفظ و احیاء منابع طبیعی، باید شرایط مشارکت فعال آنان را در این قبیل طرح ها فراهم ساخت. بدین منظور شناخت زمینه های مشارکت مردمی از اهمیت ویژه ای برخوردار است، زیرا با شناخت اولیه از شرایط موجود مشارکت مردمی در منطقه، می توان به اجرای تمهیدات لازم به منظور تحقق مشارکت واقعی مردمی امیدوار بود (کارگر و سروستانی، ۱۳۷۸).
با توجه به تخریب اراضی جنگلی و مرتعی که توسط بهره برداران در سطح استان و مخصوصاً در شهرستان دره شهر رخ می دهد و در این رابطه می توان قطع اشجار، ورود دام مازاد به مراتع، شخم اراضی جنگلی و مرتعی در شیب های بالای ۱۲ درصد، شخم غلط در جهت شیب، حریق جنگل و … را نام برد که موارد ذکر شده خسارات جبران ناپذیری به عرصه جنگل ها و مراتع استان وارد می کند و این عرصه ها را که امانتی برای نسل های آتی است در آینده ای نه چندان دور نابود می کند. مشارکت روستاییان جنگل نشین در حفاظت از جنگل ها و جنگلداری اجتماعی امری لازم و ضروری بوده و از اهمیت ویژه ای برخوردار است بنابراین به وجود آوردن یک ارتباط مناسب از راه آموزش دست اندرکاران اجرایی با بهره برداران و جلب مشارکت آنها در حفظ و حراست منابع طبیعی ضروری به نظر می رسد.
جنگلداری اجتماعی یک رهیافت مهم جهت حفاظت و احیای جنگل ها با در نظر گرفتن تأمین نیازهای جنگل نشینان می باشد که مردم این جوامع با ارتباط و هماهنگی با یکدیگر و همچنین ارتباط عقلایی با محیط اطراف خود به نوعی از مدیریت محلی بر جنگل ها جامه ی عمل می پوشانند که در نهایت منجر به توسعه پایدار منابع طبیعی خواهد شد.
تحقیقات متعددی تحت عنوان مشارکت روستاییان جنگل نشین در جنگلداری اجتماعی توسط پژوهشگران مورد بررسی و تجزیه و تحلیل واقع شده است، ولی علیرغم این مهم تا کنون پژوهشی در منطقه مورد مطالعه و تحت عنوان بررسی عوامل مؤثر بر جنگلداری اجتماعی صورت نگرفته است، لذا در این پژوهش سعی خواهد شد این موضوع را مورد بررسی قرار داده و از طریق یک مطالعه هدفمند عوامل مؤثر بر جنگلداری اجتماعی را شناسایی کرده تا بتوان از این طریق اهمیت اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی عرصه های منابع طبیعی و همچنین نقش مشارکت مردم در آنها را روشن نمود. انجام این پژوهش علاوه بر اینکه از نظر معیارهای نظری و علمی حائز اهمیت است و باعث معلوم کردن مجهولات علمی در این زمینه می شود، بر مبنای ضوابط کاربردی نیز در پیشرفت بهتر برنامه ها، روش ها و اقدامات و اتخاذ تصمیم گیری های بهینه در جامعه مؤثر خواهد بود و یافته های این تحقیق مبنایی مناسب برای تدوین سیاست ها و برنامه ریزی مسئولین استان و شهرستان در طرح ها و پروژه های مرتبط با فعالیت های منابع طبیعی خواهد بود.
۱-۴- اهداف پژوهش
۱-۴-۱- هدف کلی تحقیق
هدف کلی این تحقیق بررسی عوامل مؤثر بر جنگلداری اجتماعی درحوزه رویشی کبیرکوه در شهرستان دره شهر می باشد.
۱-۴-۲- اهداف ویژه (اختصاصی) پژوهش
این تحقیق به دنبال این است تا با شناخت دقیق پتانسیل های بالقوه روستاییان و محیط اطراف آنها عوامل مؤثر بر میزان مشارکت روستائیان جنگل نشین برای حفظ، احیاء، بهره برداری و توسعه جنگل های منطقه مورد مطالعه را شناسایی کند، بدین منظور برای تحقق هدف کلی فوق، هدف های خرد و عملیاتی به شرح ذیل بیان می گردد:

برای دانلود متن کامل پایان نامه به سایت tinoz.ir مراجعه کنید.

بررسی ویژگی های فردی مؤثر روستاییان جنگل نشین در جنگلداری اجتماعی در شهرستان دره شهر

بررسی اوضاع اجتماعی- اقتصادی جنگل نشینان حوزه رویشی کبیرکوه در شهرستان دره شهر

بررسی وضعیت میزان مشارکت روستائیان جنگل نشین در جنگلداری اجتماعی در حوزه رویشی کبیرکوه در شهرستان دره شهر

بررسی وضعیت فعالیت های ترویجی، آموزشی در حوزه رویشی کبیرکوه در شهرستان دره شهر

۱-۵- سؤالات تحقیق
در راستای اهداف اختصاصی تحقیق، سؤالات اصلی عبارتند از:

ویژگی های فردی چه تأثیری در مشارکت روستاییان جنگل نشین در جنگلداری اجتماعی می گذارد؟

ویژگی های اقتصادی چه تأثیری در مشارکت روستاییان جنگل نشین در جنگلداری اجتماعی می گذارد؟

ویژگی های ارتباطی چه تأثیری در مشارکت روستاییان جنگل نشین در جنگلداری اجتماعی می گذارد؟

عوامل آموزشی- ترویجی چه تأثیری در مشارکت روستاییان جنگل نشین در جنگلداری اجتماعی می گذارد؟

عوامل اجتماعی و فرهنگی چه تأثیری در مشارکت روستاییان جنگل نشین در جنگلداری اجتماعی می گذارد؟

عوامل سیاسی چه تأثیری در مشارکت روستاییان جنگل نشین در جنگلداری اجتماعی می گذارد؟

۱-۶- فرضیه های تحقیق
۱- به نظر می رسد ویژگی های فردی بر مشارکت روستاییان جنگل نشین در جنگلداری اجتماعی تأثیر گذار است.
۲- به نظر می رسد ویژگی های اقتصادی بر مشارکت روستاییان جنگل نشین در جنگلداری اجتماعی تأثیر گذار است.
۳- به نظر می رسد ویژگی های ارتباطی بر مشارکت روستاییان جنگل نشین در جنگلداری اجتماعی تأثیر گذار است.
۴- به نظر می رسد عوامل ترویجی- آموزشی بر مشارکت روستاییان جنگل نشین در جنگلداری اجتماعی تأثیر گذار است.
۵- به نظر می رسد عوامل اجتماعی و فرهنگی بر مشارکت روستاییان جنگل نشین در جنگلداری اجتماعی تأثیر گذار است.
۶- به نظر می رسد عوامل سیاسی بر مشارکت روستاییان جنگل نشین در جنگلداری اجتماعی تأثیر گذار است.
۱-۷- محدوده پژوهش
۱-۷-۱- محدوده موضوعی
این پژوهش به لحاظ محدوده موضوعی، محدود به بررسی عوامل فردی، اقتصادی، ارتباطی، فرهنگی- اجتماعی، آموزشی- ترویجی و سیاسی است که بر مشارکت روستائیان جنگل نشین در جنگلداری اجتماعی مؤثر می باشند.
۱-۷-۲- محدوده زمانی
پژوهش حاضر به لحاظ زمانی محدود به ۶ ماهه دوم سال ۱۳۹۲ می باشد.
۱-۷-۳- محدوده مکانی
این پژوهش از نظر مکانی، روستاهای جنگل نشین حوزه رویشی کبیرکوه (شهرستان دره شهر) را به صورت تصادفی مورد بررسی قرار می دهد.